สวัสดีค่ะเพื่อน ฉันเป็นคนจังหวัดเชียงใหม่ตอนนี้ทำงานอยู่แถว ถนนสีลม กรุงเทพฯค่ะ แม่ของฉันตายเมื่อตอนที่ฉันยังเรียนอยู่มัธยมเหลือพ่อคนเดียวที่คอยส่งเสียฉันให้เรียนจนจบ กว่าจะเรียนจบพ่อต้องไปกู้ยืมเงินคนอื่นเพื่อจะส่งเสียให้ฉันเรียนซึ่งเป็นแรงผลักดันให้ฉันเข้ามาหางานทำในกรุงเทพฯชีวิตฉันเริ่มจากตอนนี้ค่ะ……
จนเมื่อสองปีก่อนส้มกลับบ้านตอนสงกรานต์ได้มีโอกาศได้เจอเพื่อนเก่าที่เรียนด้วยกันมา เจอครั้งแรก
ฉันจำเพื่อนตัวเองไม่ได้จำไม่ได้เลยจริง ๆเค้าสวยและดูดีกว่าแต่ก่อนเยอะมาก เอาเป็นว่า ถ้าเค้าไม่ทักเราก่อนก็ไม่มีทางรู้ได้เลยว่าเค้าเป็นเพื่อนของเราเองพอมีโอกาศได้คุยกัน เพื่อนก็ชวนให้มาทำงานด้วยกันอยู่แถวๆถนนสีลม ติดบีทีเอสศาลาแดง แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมายจนกลับกรุงเทพฯ ฉันทำงานอยู่ที่ห้างฟิวเจอร์ปาร์ครังสิตค่ะ เป็นพนักงานขายของเงินเดือน8,500บาทรวมคอมมิชชั่นในการขาย เดือนนึงก็ตกประมาณ หนึ่งหมื่นเศษๆต่อเดือนอยู่ในห้างแอร์เย็นสบายแต่ต้องยืนขาแข็งทั้งวันค่ะ ทุกวันเวลากลับบ้านต้องนอนยกขาพิงข้างฝาให้เลือดมันไหลย้อนคืนมาบ้าง หลังจากที่ยืนทั้งวัน บอกตรงๆเหนื่อยและท้อ รายได้ไม่พอใช้ ค่าเช่าห้องรวมค่าเดินทางก็เกือบครึ่งหมื่นแล้วที่เหลือใหนจะค่ากิน และส่งให้ทางบ้านอีก บอกตรงๆช่วงนั้นเครียดมากเลยลองซื้อหนังสือ สมัครงาน ทั้งนิตยสาร หาดูในอินเตอร์เน็ต ลองไปสมัครดูแล้วบางที่ลงโมษณาไว้ งานดี รายได้สูง หรือ บางที่ลงไว้bestjob in bangkokดูแล้วน่าสนใจค่ะ แต่พอสมัครเข้าจริงๆมีข้อต่อรองและเงื่อนไขเยอะ เลยต้องขอลา
ฉันเลยลองโทรหาเพื่อนที่เคยเจอกันที่บ้านนอกตอนสงกรารต์เมื่อสองปีที่แล้วและลองมาสมัครดู ตอนแรกก็ไม่ค่อยกล้า เพราะตัวเองไม่สวย พูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้ภาษาอังกฤษก็ไม่ได้แต่ดีว่าเป็นคนหุ่นดีอยู่บ้าง เจ้าของร้านเป็นคนญี่ปุ่นค่ะ เค้าใจดีรับเข้าทำงานวันแรกทำอะไรไม่เป็นเลยทุกคนพูดภาษาญี่ปุ่น เพราะลูกค้าส่วนมากเป็นลูกค้าคนญี่ปุ่น วันแรกที่ทำงานคิดในใจว่าเราจะทำงานนี้ได้ใหมแต่มองย้อนกลับมาดูตัวเองอีกที ไม่รู้กี่ครั้งแล้วที่เปลี่ยนงานถ้าตอนนี้ไม่สู้ก็คงต้องกลับไปอยู่บ้านอกขายของในตลาดแน่ๆ…สู้!ล่ะค่ะงานนี้ลองดูอีกสักทีวันรุ่งขึ้นส้มตั้งใจทำงานและส้มโชคดีเพื่อนคอยให้กำลังใจและให้ยืมเงินบ้างแถมเจ้าที่ร้านยังมีที่พักให้สำหรับพนักงานที่บ้านไกลไม่สะดวกที่จะเดินทางก็พอประหยัดเงินไปได้อีกทางตอนนี้ส้มhappyกับงานค่ะเริ่มพูดภาษาได้ ผู้จัดการก็เป็นคนญี่ปุ่นเค้าพูดภาษาไทยได้ และสอนภาษาญี่ปุ่นให้พนักงานทุกคน ที่ร้าน เป็นร้านอาหารญี่ปุ่นและร้านคาเฟ่บาร์คาราโอเกะสไตล์ญี่ปุ่นร้านเปิดตั้งแต่บ่ายสองโมง ลูกค้าจะเริ่มเข้าร้านช่วงเย็นๆ ประมาณบ่ายสี่โมงเย็นยิ่งวันศุกร์,เสาร์ ลูกค้าจะเยอะมาก บางคนดูหล่อยังกับหลุดมาจากmagazine cawaiiยิ่งวันใหนเป็นวันpartyของร้าน ลูกค้าจะเยอะมากที่สำคัญดาราญี่ปุ่นที่เป็นเพื่อนของเจ้าของร้านแต่ละคนหน้าตาดูน่ารักสวยเหมือนผู้หญิงและลูกค้าคนไทยส่วนมากVIPมากันเต็มเลยค่ะตอนนี้ส้มอยู่ที่นี่มาเกือบ1ปีแล้วค่ะตอนนี้ฉันใช้หนี้ให้พ่อหมดแล้วรู้สึกโล่งออกม และซื้อคอนโด เริ่มผ่อนได้ สามเดือนแล้วค่ะรออยู่ตัวอีกสักหน่อยจะซื้อรถน่ารักๆสักคนเอาไว้เวลาไปใหนมาใหนหรือกลับบ้านนอกจะได้ไม่ต้องอาศัยคนอื่นหรือนั่งรถทัวร์ส้มมีความสุขกับชีวิตและไม่เสียใจเลยที่ตัดสินใจเปลี่ยนงาน ตอนนี้เงินเดือนของส้มสูงขึ้นเรื่อยๆตามประสิทธภาพและความสามารถในการทำงาน แต่บางทีก็อาศัยโอกาศดีดีที่เข้ามาในชีวิตเจอลูกค้าใจดีช่วยให้ส้มมีชีวิตความเป็นอยู่ที่สะดวกสบายมากกว่าเดิมเยอะเลยค่ะ
ที่สำคัญที่สุดฉันจะไม่ลืมพี่สาวที่แสนดีที่คอยช่วยเหลือและให้คำแนะนำให้ฉันได้ทำงานซึ่งก็คือผู้จัดการร้านคนสวยตอนนี้ทางร้านขยายกิจการและยังต้องการรับสมัครพนักงานอีกจำนวนมากมาย
ฉันอยากบอกต่อและนำเสนอให้เพื่อนๆที่กำลังตกงานหรือมองหางานใหม่นอกจากงานออฟฟิศหรืองานประจำที่ทำอยู่ อยากแนะนำให้ลองมาทำงานที่เดียวกับส้มค่ะที่นี่รับทั้งพนักงานfull timeและpast timeรายได้ดีค่ะสนใจลองโทรมาก่อนได้นะคะ093-570-5000เบอร์ของผู้จัดการพี่สาวคนสวยค่ะ093-570-5000อันนี้เบอร์ที่ร้านค่ะ แต่ต้องเข้ามาสมัครด้วยตัวเองที่ร้านนะคะเพราะผู้จัดการเค้าต้องสัมภาษณ์ก่อน